Dramaturżka, badaczka teatru, kuratorka, sojuszniczka OzN. Od kilkunastu lat pracuje na styku teatru instytucjonalnego i partycypacyjnego. Łączy różne funkcje, kompetencje i dziedziny wiedzy, by wspierać procesy emancypacyjne i równościowe w teatrze i sztukach performatywnych. Od trzech lat jest dyrektorką programową Centrum Sztuki Włączającej / Teatru 21, organizacji popularyzującej sztukę artystów_ek z niepełnosprawnościami. Z tą grupą jako dramaturżka i badaczka związana jest od 2012 roku. Od początku łączyła teorię z praktyką, wprowadzając w obszar teorii teatru polskiego perspektywę studiów o niepełnosprawności. Od dwóch lat współtworzy także kolektywny zespół programowy wraz z Anką Herbut i Pawłem Kulką w TR Warszawa.
Autoteatr to pojęcie utworzone przez badaczkę teatru Joannę Krakowską, które stało się nośne i szybko weszło do obiegu teatralnego. Opisuje model pracy artystycznej, w którym nie tylko sięga się do osobistych doświadczeń artystów i artystek, ale stwarza się pole do ich podmiotowej wypowiedzi. Nikt tu więc na scenie nie reprezentuje grupy, której nie czuje się częścią, nie ucieleśnia na podstawie stereotypów zasilanych normatywną wyobraźnią. Moc spotkania płynie z podmiotowej obecności, a zasady ustalają osoby rzadko spotykane na scenach publicznych. Ta obecność wnosi do teatru energię autentycznej emancypacji, energię rewolucyjną.
Wychodząc od modelu pracy Teatru 21 Justyna Lipko-Konieczna, dramaturżka i dyrektorka programowa Centrum Sztuki Włączającej opowie o procesie przygotowania spektaklu „Rewolucja, której nie było”, którego była pomysłodawczynią. Zajrzymy w kulisy podejmowania decyzji o pracy, która przyniosła teatrowi widoczność i polityczną siłę. Porozmawiamy o tym, jak przebiegał proces czytania i działania z archiwami protestu.
Dostępność: Siedziba Centrum Sztuki Włączającej znajduje się na parterze, drzwi i toaleta są przystosowane do osób poruszających się na wózkach.