Kampania społeczna „Historia na głosy” oddaje przestrzeń osobom, które podzieliły się swoimi relacjami – osobistymi wspomnieniami o przeszłości – poprzez wywiad historii mówionej.
Ich indywidualne losy, zwykłe, codzienne, takie jak moje i Twoje, splatają się z historią zapisywaną w podręcznikach. Wysłuchanie ich opowieści nie tylko uczy nas czegoś o przeszłości, lecz także jest treningiem uważności na drugiego człowieka.
„Był rok 1984, w Warszawie o wszystko było trudno – najlepszy, światowej klasy adapter znalazłem dopiero w Kcyni!”
Historię o kupowaniu płyt i sprzętu do słuchania muzyki nagrano w ramach wywiadu historii mówionej dla Archiwum Dźwiękowego Kcyni.
„Ja już się urodziłam w tym lepszym czasie i sama sobie zapoznałam chłopaka.”
Opowieść o zwyczajach weselnych we wsi Głogoczów i historii rodzinnej nagrano w ramach wywiadu historii mówionej dla Archiwum Społecznego wsi Głogoczów.
„Pożegnałem się ze wszystkimi, rodzice wyjechali już wcześniej. Nie wiedziałem, co stanie się ze mną na emigracji.”
Wspomnienie o przymusowej emigracji w 1968 roku nagrano w ramach wywiadu dla Archiwum Programu Historia Mówiona Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie.
„Pomidorową jadłam w salonie u Piłsudskiego!”
Wspomnienie o przedszkolu w Dworku „Milusin” w Sulejówku – dawnym domu Józefa i Aleksandry Piłsudskich – nagrano w ramach wywiadu historii mówionej dla archiwum społecznego „Sulejówek – po sąsiedzku”.